گروه سیاسی یستا: اصلاح طلبان به پزشکیان قول داده بودند که روز تشکیل دولت روز حساب و کتاب خواهد بود و طبق آن عمل کردند. جمعی از اصلاح طلبان پس از معرفی دولت به مجلس، شمشیر را در مقابل پزشکیان بستند و انتقاد بی رحمانه ای از آنان آغاز کردند تا جایی که خود را ناامید و پشیمان توصیف کردند و حتی عمر دولت پزشکی را کوتاه دانستند. !

در این باره باید گفت:


یکی: اصولاً اصلاح طلبان هرگز به گزینه های کمتر از رادیکال راضی نیستند. صرف نظر از ارقام اصلاحات رادیکال ارائه شده توسط شورای دستورالعمل، آنها آنها را دوست نداشتند. با حضور چهره های تندرو ائتلاف ملی در شورای راهبری، به نظر می رسد اصلاح طلبان انتظار داشتند که پزشکیان دولتی به اعضای سابق این حزب منحل شده واگذار شوند. یعنی هیچ دولتی جز دولت تندرو یک دست، اصلاح طلبان را راضی نمی کند.

دو: اولین گلایه عمده اصلاح طلبان به انتخاب وزارت اطلاعات برمی گردد. قطعا بحران های امنیتی دوران اصلاحات از ذهن بسیاری از ایرانیان پاک نخواهد شد. وزیر اطلاعات در دولت حسن روحانی که خود اعتراف کرد برای این سمت مناسب نبود اما با فشار روحانی و ماجرای «علوی تو پسر فاطمه زهرایی» مسئولیت را پذیرفت. بنابراین قطعاً خطیب گزینه مطلوبی برای اصلاح طلبان نیست و آنها به دنبال گزینه ای بودند که ایجاد بحران های امنیتی را تسهیل کند. متخصصان پزشکی قطعاً علاقه ای به ایجاد بحران برای این طیف از اصلاح طلبان در دوران مدیریت اجرایی خود ندارند.

سه: اسکندر مومنی دلیل تشدید مخالفت اصلاح طلبان با هیات وزیران است. اصلاح طلبان انتظار داشتند که پزشکیان گزینه هایی مشابه عبدالله نوری و موسوی لاری در وزارت کشور را انتخاب کنند تا راه را برای تندروهای اصلاح طلب هموار کنند. تردیدی نیست که نقش وزارت کشور در تامین امنیت داخلی از یک سو و نظم بخشی به آحاد جامعه از سوی دیگر بی نظیر است. لذا اصلاح طلبان افراطی که همواره به دنبال بحران آفرینی و کشاندن کشور به لبه پرتگاه بودند، امیدشان به ایجاد آشوب که با انتخاب پزشکیان تقویت شده بود، اکنون با سد قدرتمند سردار مومنی برخورد کردند. مخالفت مستمر برخی اصلاح طلبان با دولت روحانی در طول هشت سال حضور رحمانی فضلی در وزارت کشور بود، انتخابی که البته به نفع اصولگرایان نبود.

چهار: تعداد متقاضیان شورای پزشکیان به قدری زیاد است که تعداد کرسی های محدود وزارتخانه ها و معاونت ها کافی نیست. در میان طیف اصلاح طلبان مسلم است که برخی از آنها (به ویژه طیف تندرو) نتوانستند سهمی در دولت به دست آورند. این به تنهایی برای بلند کردن صدای مخالفان کافی است. به عبارت دیگر بخش دیگری از علت عصبانیت اصلاح طلبان سهم آنهاست وگرنه اینقدر اصلاح طلبان در دولت تامین می شد. تردیدی نیست که اصلاح طلبان به شدت نگران رای اعتماد مجلس هستند.